J 4, 5-42
W Ewangelii Chrystus mówi o „wodzie żywej”, która dla Samarytanki była czymś obcym. W jej rozumieniu słowa Chrystusa oznaczały brak potrzeby ponownego przyjścia do studni po wodę. Jezus jednak w innym znaczeniu kieruje do Samarytanki określenie „woda żywa” – to życie Boże, słowo Objawienia, Duch Boży. Kiedy właściwie zrozumiemy wypowiedź Chrystusa, będziemy wiedzieli, jak wypełniać Boży plan w swoim życiu. Rzeczywistość Ducha Świętego jest najgłębszym wyjaśnieniem symboliki „żywej wody”. Ta woda jest równocześnie wodą Chrztu Świętego, czyli sakramentu, który czyni z nas dzieci Boże i przekazuje nam Bożego Ducha. Zastanów się nad tym, kiedy pozwalasz Duchowi Świętemu działać w Tobie? Po czym rozpoznajesz, że poddajesz się Duchowi Świętemu? Kiedy otwierasz się na coraz pełniejsze przyjmowanie darów Chrztu Świętego? Jakie to są dary? Co możesz zrobić, aby coraz pełniej otwierać się na Ducha przychodzącego od Chrystusa?